Video's

Hoi, ik ben Rosita de Vos. Ik ben 43 jaar.
Ik werk als verpleegkundige in het Spaarne Gasthuis voor het Flexbureau.
Ik werkte vorig jaar zestien uur.
In een jaargesprek heeft een leidinggevende gevraagd
of ik meer wilde werken, of ik daarvoor openstond.
Ik ben daarover na gaan denken.
Ik heb een gesprek gehad met m'n man, we hebben het erover gehad.
En als dat zou bevallen, zou ik nog meer kunnen gaan werken
en als het wat minder zou bevallen,
als ik het niet goed met m'n thuissituatie kon combineren,
dan zou ik minder kunnen gaan werken weer.
Dus de drempel was vrij laag.
Vier uur per week is dat geworden.
Dat bevalt eigenlijk hartstikke goed.
Ik heb kinderen, die 13 en 11 jaar oud zijn, dus ik word steeds iets minder nodig thuis.
En dan op een gegeven moment wordt je wereld ook wel wat kleiner,
dus ik vind het ook gewoon fijn om te werken en om met m'n collega's te zijn.
Ik heb eigenlijk het beste van twee werelden:
ik ben en thuis en ik ben op m'n werk.
De voordelen voor mij zijn dat ik financieel onafhankelijk ben
en ik vind het hartstikke fijn om met m'n collega's te zijn.
Mijn man vond het helemaal prima toen ik besloot om meer te gaan werken.
Mijn man werkt op de maandag en de dinsdag halve dagen,
zodat we samen de balans kunnen houden.

(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Beeldtekst: Wil je meer werken? Laat het merken!)

Ik ben Sharon de Kok, ik ben 48 jaar
en ik ben huiskamermoeder in De Leyhoeve in Tilburg.
Ik werk hier nu inmiddels vijf jaar.
Ik zorg dat mensen eten en drinken krijgen natuurlijk, dat is de basisbehoefte.
Een onderdeel van dementie is
dat ze zelf geen hongergevoel meer hebben, geen dorstgevoel meer hebben,
dus dan moet je het aanbieden op de momenten dat ze het nodig hebben.
En dan is het verder ook het opletten als iemand fysiek achteruitgaat
of als je merkt dat iemand zich niet goed voelt,
of juist heel goed voelt of een goede dag heeft.
En op het moment dat ze een goede dag hebben,
dan is het ook leuk om daarop in te spelen,
dus een extra activiteit waar je iets meer contact hebt
dan dat je normaal gesproken met mensen hebt.
Het mooiste is dat ik iets kan toevoegen aan hun leven,
iets extra's kan toevoegen, dat ze een mooie oude dag hebben.
Ik ben van de 24 uur naar de 28 uur gegaan.
Toen ik minder uren werkte,
miste ik vooral de continuïteit in het leven van onze bewoners.
Er gebeurt gewoon heel veel met onze bewoners,
mensen worden ziek of hebben juist een heel goede dag,
dan is het heel fijn als je wat vaker op de werkvloer bent.
Ik vind het ook leuk om hier te zijn
en ik heb ook met meer uren nog steeds een goede balans tussen privé en werk.
Toen ik besloot dat ik meer wilde gaan werken,
ben ik naar m'n leidinggevende gegaan, ben ik in gesprek gegaan.
Zij was natuurlijk blij dat ik extra wilde werken.
Het is fijn dat je niet altijd nieuwe mensen hoeft aan te trekken,
maar dat mensen die hier al langer werken,
of mensen die hier korter werken, maar hier op hun plek zijn,
dan is het fijn als die meer willen werken,
zodat je niet met veel verschillende mensen rondloopt.
Ik heb het thuis verteld tijdens het eten.
Het is niet dat ik het echt overlegd heb.
Ik heb eigenlijk gewoon verteld dat ik ermee bezig was en dat ik het graag wilde doen,
en iedereen was positief.
Ze weten dat ik hier op m'n plek zit en ze vinden het ook heel erg fijn
dat ik een plek heb gevonden waar ik het naar m'n zin heb.

(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Beeldtekst: Wil je meer werken? Laat het merken!)

Ik ben Chaimae en ik werk als verpleegkundige in de gehandicaptenzorg.
Ik heb de eerste stap gezet om meer te gaan werken.
Ik heb een jaar geleden nog als mantelzorger gewerkt voor m'n vader.
Die is een jaar geleden overleden, dus ik had eigenlijk veel meer tijd over,
wat ook wel verveling werd op een gegeven moment
en toen ging ik er wel vaker over nadenken om wat meer te werken.
Ik heb met mijn werkgever gezeten tijdens mijn ontwikkelgesprek
en toen heb ik het ook wel benoemd, dat ik er wel vaker over denk om meer te werken
en dat ik wel nog heel erg aan het twijfelen ben, omdat ik nog een opleiding wil volgen.
En zij heeft me daar ook wel in geholpen en toen heeft ze me ook aangegeven van:
je kan altijd met je opleiding starten, je kan ook altijd je contract nog verlagen.
Dus als jij meer wilt werken, dan kan je ieder moment je contract verhogen
en ook ieder moment je contract verlagen.
En toen heb ik ook wel echt heel snel de keuze gemaakt om het te verhogen.
Mijn moeder was blij en ook wel motiverend van:
als jij het goed vindt, als jij het aankan, moet je het vooral doen.
En ze merkt er op dit moment ook niet echt veel van dat ik nu meer werk,
omdat ik dus op die vrije dagen, dan ook gewoon thuis zit.
Ik hoef niet meer terug te komen voor teamoverleggen of andere soort overleggen,
dus als ik vrij ben, dan ben ik ook echt vrij. Dat vindt ze wel heel fijn.

(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Beeldtekst: Wil je meer werken? Laat het merken!)